جدول جو
جدول جو

معنی پوچ مغز - جستجوی لغت در جدول جو

پوچ مغز
(مَ)
کنایه از احمق است
لغت نامه دهخدا
پوچ مغز
احمق ابله
تصویری از پوچ مغز
تصویر پوچ مغز
فرهنگ لغت هوشیار
پوچ مغز
توخالی، هرچیز بی مغز، غوزه های پنبه پس از خارج کردن وش
فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از پاک مغز
تصویر پاک مغز
پاک رای، پاک اندیشه، پاکیزه مغز، زیرک، هوشیار
فرهنگ فارسی عمید
(پُ مَ)
نخاع. مغز حرام. حرامه مغز. حرامغز
لغت نامه دهخدا
(خوَشْ / خُشْ مَ)
آنکه مغز خوب دارد. آنکه باطن خوش دارد. مقابل خوش ظاهر. مقابل خوب پوست
لغت نامه دهخدا
(مَ)
پاکرای. پاک اندیشه. که مغز و اندیشۀ پاک و درست دارد. زیرک. تیزهوش. تیزویر:
که مهبود بد نام آن پاک مغز
روان و دلش پر ز گفتار نغز.
فردوسی.
ولیکن یکی داستانست نغز
مگر بشنود مردم پاک مغز.
فردوسی.
پرستندۀ بیشه و گاو نغز
چنین داد پاسخ بدان پاک مغز.
فردوسی.
چو بشنید زال این سخنهای نغز
بدل گشت خرم گو پاک مغز.
فردوسی.
یکی بارۀ گام زن خواست نغز
بدان برنشست آن گو پاک مغز.
فردوسی.
ز بازارگانان یکی پاک مغز
سخنگوی و اندر خور کار نغز.
فردوسی.
بفرمود تا درگری پاک مغز
یکی تخته جست ازدر کارنغز.
فردوسی.
بموبد چنین گفت کای پاک مغز
ترا کردم این لقمۀ خوب و نغز.
فردوسی.
که فردوسی طوسی پاک مغز
بداده ست داد سخنهای نغز.
اسدی
لغت نامه دهخدا
(پُ لِ مَ)
برجستگی جلو مغز کوچک. (از لغات فرهنگستان)
لغت نامه دهخدا
آنکه مغز و اندیشه پاک و درست دارد پاک اندیشه پاکرای زیرک تیز هوش تیز ویر
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از پشت مغز
تصویر پشت مغز
مغز حرام حرام مغز نخاع
فرهنگ لغت هوشیار
مغز گردو مغز گردکان: تفشیله گوشت و گندنا و گشنیز و گوز مغز درهم کنند
فرهنگ لغت هوشیار
که مغز بسیار دارد. یا گفته پر مغز. سخن پر معنی. یا مرد پر مغز. بسیار دانا
فرهنگ لغت هوشیار
کله خشک، تهی مغز
فرهنگ گویش مازندرانی
آدم نادان و ابله، نوعی پرنده، چرخ ریسک بزرگ
فرهنگ گویش مازندرانی
کار کردن در برابر غذا در مقابل سیر شدن شکم، نوعی از روابط
فرهنگ گویش مازندرانی